Da li je biljkama potreban kiseonik: Da li je kiseonik neophodan biljkama

Sadržaj:

Da li je biljkama potreban kiseonik: Da li je kiseonik neophodan biljkama
Da li je biljkama potreban kiseonik: Da li je kiseonik neophodan biljkama

Video: Da li je biljkama potreban kiseonik: Da li je kiseonik neophodan biljkama

Video: Da li je biljkama potreban kiseonik: Da li je kiseonik neophodan biljkama
Video: Aquarium Fish Diseases - Your Fish Photos Are Reviewed By A Veterinarian 2024, Novembar
Anonim

Verovatno znate da biljke stvaraju kiseonik tokom fotosinteze. Budući da je opšte poznato da biljke uzimaju ugljični dioksid i oslobađaju kisik u atmosferu tokom ovog procesa, može biti iznenađenje da je biljkama također potreban kisik za preživljavanje.

U procesu fotosinteze, biljke uzimaju CO2 (ugljični dioksid) iz zraka i kombinuju ga s vodom apsorbiranom kroz njihovo korijenje. Oni koriste energiju sunčeve svjetlosti da pretvore ove sastojke u ugljikohidrate (šećere) i kisik, te oslobađaju dodatni kisik u zrak. Iz tog razloga, šume planete su važni izvori kiseonika u atmosferi i pomažu u održavanju niskog nivoa CO2 u atmosferi.

Da li je kiseonik neophodan biljkama?

Da, jeste. Biljke trebaju kisik da bi preživjele, a biljne stanice stalno koriste kisik. Pod određenim okolnostima, biljne ćelije moraju uzimati više kisika iz zraka nego što same proizvode. Dakle, ako biljke proizvode kiseonik fotosintezom, zašto je biljkama potreban kiseonik?

Razlog je što i biljke dišu, baš kao i životinje. Disanje ne znači samo "disanje". To je proces na koji koriste sva živa bićaoslobađaju energiju za upotrebu u svojim ćelijama. Disanje u biljkama je poput fotosinteze koja teče unatrag: umjesto hvatanja energije proizvodnjom šećera i oslobađanjem kisika, stanice oslobađaju energiju za vlastitu upotrebu razlažući šećere i trošeći kisik.

Životinje unose ugljikohidrate za disanje kroz hranu koju jedu, a njihove stanice konstantno oslobađaju energiju pohranjenu u hrani kroz disanje. Biljke, s druge strane, stvaraju vlastite ugljikohidrate kada fotosintezuju, a njihove stanice troše te iste ugljikohidrate kroz disanje. Kiseonik je za biljke neophodan jer čini proces disanja efikasnijim (poznat kao aerobno disanje).

Biljne ćelije stalno dišu. Kada su listovi osvijetljeni, biljke stvaraju vlastiti kisik. Ali, u vremenima kada nemaju pristup svjetlosti, većina biljaka diše više nego što fotosintetizuje, pa uzimaju više kisika nego što proizvode. Korijeni, sjemenke i drugi dijelovi biljaka koji ne fotosintezuju također moraju trošiti kisik. Ovo je dio razloga zašto se korijenje biljaka može "utopiti" u vlažnom tlu.

Biljka koja raste i dalje oslobađa više kiseonika nego što troši, sveukupno. Dakle, biljke i biljni svijet na Zemlji su glavni izvori kisika koji nam je potreban da udišemo.

Mogu li biljke živjeti bez kisika? Ne. Mogu li živeti samo od kiseonika koji proizvode tokom fotosinteze? Samo u vremenima i mjestima gdje fotosintezuju brže nego što dišu.

Preporučuje se: